Trainen is niet altijd een pretje, maar als je met Team Vive op pad gaat en dan ook nog in het prachtige Weertse landschap, met een lekker zonnetje en +20 graden, kan mijn dag niet meer stuk.
Afgelopen zondag fietsten we met een groep van uiteindelijk twaalf teamgenoten een ronde van circa 25 kilometer. Ons principe is eenvoudig: de sterksten fietsen dat rondje drie keer en elk rondje haken er bij wijze van spreke meer teamgenoten aan, zodat we uiteindelijk allemaal samenkomen na drie rondes bij de achtergebleven supporters (partners, kinderen, vrienden) bij een plaatselijk terras. En zo geschiedde…
We hebben met Team Vive een zeer gemêleerd team van 14-jarigen tot en met 60+-ers, van zeer ervaren fietsers tot fietsers die net een fiets hebben gekocht en juist op hen zijn we zo trots. Super dat zij de uitdaging aangaan op 23 en 24 juni.
Het was een heerlijke ronde, uitgezet door onze teamgenoten Math en Herman en uitgezonderd de drie venijnige klimmetjes op een viaduct en ‘maar liefst 100 meter’ kasseien (of waren het toch gewoon klinkertjes) was het vooral strak en vlak asfalt dat ons parcours vormde. Dat er bijna geen wind was, bleek ook wel erg prettig en zo werd het een heerlijke dag. Bijna dan, want twee lekke banden haalden een kleine streep door de rekening van ondergetekende en de aspiraties om drie volle rondes te rijden, werden daardoor de nek omgedraaid.
De eerste keer lek was midden in ronde 2 en met hulp van teamgenoot Ivo (dank Ivo) was dat bandje nog binnen redelijke termijn hersteld, zeker gezien het feit dat het mijn eerste keer was dat ik onderweg ooit een band moest vervangen. Maar toen begin ronde 3 dezelfde achterband weer afliep, heb ik het team maar laten gaan en ben teruggekeerd naar het terras. Weer tien minuten vertraging wilde ik ze niet aandoen en zeg nou zelf, dat terras was ook weer geen straf.
Kortom het was een uiterst prettige middag en over drie weken zal er weer een uitdaging wachten. Is het rondje dan wellicht 30 kilometer?
Fred
De kleinste gaf het goede voorbeeld…
